Podejmowane przez Katedrę Edytorstwa (wcześniej Zakład Tekstologii i Edytorstwa Dzieł Literackich UMK) badania naukowe koncentrują się wokół szeroko rozumianych zagadnień tekstologiczno-edytorskich, ze szczególnym uwzględnieniem historii kształtowania się edytorstwa naukowego w Polsce od wieku XIX po współczesność, krytycznych koncepcji wydań zbiorowych klasyków literatury (zwłaszcza Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego), przemian w sposobach publikowania i dystrybucji tekstów (biblioteki cyfrowe, audiobooki, reprinty, faksymile, książki artystyczne, edytorstwo elektroniczne) oraz specyfiki działania wydawnictw naukowych, komercyjnych i „niszowych”. Katedra ściśle współpracuje z Wydawnictwem Naukowym UMK.

Ważną funkcją Katedry jest redagowanie serii wydawniczej „Problemy Tekstologii i Edytorstwa Dzieł Literackich” (zob. stronę serii), serii monograficznej poświęconej Zygmuntowi Krasińskiemu (zob. serię monograficzną ZYGMUNT KRASIŃSKI) oraz ogólnopolskiego czasopisma naukowego „Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie” (zob. stronę czasopisma), które w swoich założeniach ma stanowić forum wymiany myśli, poglądów oraz przykładowych rozwiązań, jakimi warto się dzielić, by wspólnie dochodzić do nowych koncepcji teoretycznych edytorstwa naukowego oraz procedur postępowania badawczego. Projekt serii i półrocznika łączy się również z cyklem organizowanych przez Zakład ogólnopolskich konferencji naukowych (zob. zorganizowane przez nas konferencje).

W ramach grantu ministerialnego Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki (nr 11H 11 008580, za lata 2012-2016, kierownik projektu: prof. Mirosław Strzyżewski) Zakład przygotował nowe wydanie dzieł zebranych Zygmunta Krasińskiego (zob. „Dzieła zebrane” Krasińskiego). Pracownicy Zakładu współpracują także z Instytutem Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk w Warszawie i w ostatnich latach byli zaangażowani w przygotowywanie haseł do Słownika polskiej krytyki literackiej 1764–1918 i jego redakcję (zob. Słownik polskiej krytyki literackiej). W 2015 roku Zakład zainaugurował nową serię wydawniczą „Romantyzm w pierwodrukach”. W jej ramach opracowujemy teksty z zakresu literatury i krytyki literackiej, które odegrały ważną rolę w romantyzmie, ale które nie przetrwały do naszych czasów w swej pierwotnej, romantycznej formie (zostały przekształcone lub znacząco zmienione w kolejnych wydaniach), oraz dzieła niewznawiane i zapomniane. Nowe edycje utworów romantycznych, zaopatrzone w aparat krytyczny, mają stanowić próbę odtworzenia tekstów w takiej postaci, w jakiej funkcjonowały one w romantyzmie, przy jednoczesnym zachowaniu współczesnych zasad edytorstwa naukowego. Nowe wydania zapomnianych bądź zniekształconych tekstów romantycznych mają nie tylko umożliwić współczesnym odbiorcom poznanie dzieł polskiego romantyzmu w takiej formie, w jakiej znali je ówcześni czytelnicy. Można je także traktować jako argument na rzecz nowej koncepcji romantyzmu, konstruowanej na innej podstawie tekstowej, mniej kanonicznej, uwzględniającej wewnątrzromantyczną recepcję. Seria „Romantyzm w pierwodrukach” ma również służyć odnowieniu paradygmatu romantycznego przez dopuszczenie do głosu ówczesnych uczestników życia publicznego, by choć w małym stopniu przyczynić się do uwolnienia obrazu epoki od narosłych z latami stereotypów badawczych.

Najbliższe plany:

• wydanie edycji listów Maurycego i Kamila Mochnackich z lat 1832–1834
• zredagowanie dwóch kolejnych tomów w serii monograficznej poświęconej Zygmuntowi Krasińskiemu
• redagowanie serii wydawniczej „Romantyzm w pierwodrukach”
• wydanie antologii polskiej krytyki literackiej XIX wieku